متن پژوهی توصیفی کتاب تاریخ و نقد مکتب تفکیک
متن پژوهشی پایه 3 طلبه محقق آقای محمد جواد پهلوانی نژاد
متن پژوهی توصیفی کتاب تاریخ و نقد مکتب تفکیک
چکیده:
این مقاله با موضوع برسی و ارزیابی کتاب «تاریخ و نقد مکتب تفکیک» اثر استاد حاج محمد حسن وکیلی نگاشته شده است. در بخش ابتدائی مقاله به مقدمه‌ای مختصر درباره چیستی مکتب تفکیک پرداخته‌ایم . پس از آن سعی کرده‌ایم توضیحاتی درباره شخصیت نویسنده و جایگاه علمی ایشان بیان کنیم. در بخش بعدی مقاله به موضوعاتی دیگر همچون نوع و موضوع کتاب ، ایده کلی نویسنده و موضوعات فرعی کتاب پرداختیم و گروه مخاطبان کتاب را بیان کردیم. در فصل بعد به شرایط و اوضاع نویسنده در نوشتن کتاب و موانع و محدودیت‌هایی که با آن مواجه بوده پرداختیم. در انتها نیز خلاصه‌ای از مطالب کلیدی کتاب را برای خواننده محترم گرد آوردیم تا چهارچوبی از مطالب آن برای خواننده ایجاد شود.
مقدمه
مکتب تفکیک ، مکتبی فکری و رفتاری است که مرحوم آیت الله میرزا مهدی اصفهانی در اواسط قرن چهاردهم هجری قمری در مشهد مقدس آن را تاسیس کرد. این مکتب بی‌اعتنایی به عقل و افراط در استفاده از نقل و مبارزه با فلسفه و عرفان شهرت دارد. از همین رو این تفکر باعث ضعف علمی و تولد افکار ناصحیح در حوزه های علمیه شده است.
به علت اهمیت فراوان این مسئله ، کتاب‌ها و مقالات فراوانی در بررسی و نقد این مکتب نگاشته شده است ؛ اما از آنجا که این آثار در سطح تخصصی تدوین شده است برای پاسخگویی به سوالات عموم مردم کافی نمی‌باشد. از این رو می‌توان همه فهم بودن این اثر را یکی از وجوه تمایز آن با سایر آثار مشابه دانست.
در مورد ضرورت بحث از موضوع می توان اشاره کرد به اینکه، اگرچه این مکتب دارای پشتوانه قوی علمی نبود، ولی از جریان‌های تاثیرگذار در جامعه معاصر ماست که در مبارزه با فلسفه و عرفان گوی سبقت از دیگر مخالفان برده است و بازتاب آن به فضاهای عمومی جامعه نیز کشیده شده است. از این رو بازخوانی و نقد تاریخ و اصول این جریان ضروری می‌باشد.
هدف از نوشتن این پژوهش، روشن و تبیین کردن ضعف و سستی افکار مکتب تفکیک است تا خواننده بتواند با قضاوتی منصفانه راه صواب را از راه ضلال تشخیص دهد.
برای دانلود فایل مقاله با موضوع «متن پژوهی توصیفی کتاب تاریخ و نقد مکتب تفکیک » بر روی آیکون زیر کلیک کنید:
مرحوم میرزا و شاگردانشان عقل را حجت مطلق میدانن، خواهشا بدون تأمل و فهم کامل مبانی طرف مقابل شروع به نقد نفرمایید
و امّا أساس معارف القرآن کما علیه اساس معارف الرسول و الأئمة … علی العقول التی هی حجج إلهیّه مبعوثة علی جمیع العقلاء ؛ « و أما العلم الذی علیه أساس القرآن، هو العلم الحقیقی الذی لا یعرف ایضا و لا یوصف و یمتنع ان یعرف الا بنفسه »
📚معارف القرآن ج۱ – مرحوم میرزای اصفهانی
و بسیاری عبارات دیگر
سلام علیکم. در پاسخ به دوست عزیزی که اشکال گرفتند :
نظرتان درباره مدارک ذیل چیست؟
◀بالاترین حجاب معرفت، حجاب تعقل است. سخت‌ترین چیزها نفی شریک از خدا و پاره کردن حجاب‌های وهم و عقل است و آن هرگز امکان ندارد مگر به لافکری و لا وهمی و لا تعقلی. میرزا مهدی اصفهانی، تقریرات، ص۲۳
◀فلاسفه و متکلمین به عقل مراجعه می‌کنند ولی ما خودمان را ول می‌کنیم در لافکری!
شیخ محمود حلبی، معارف الهیه، ص۲۰۱
◀تمام معقولات بدیهی و ضروری، ظلمت است و طلب معرفت از این راه عین گمراهی و ضلالت است، چرا که آن کج راهه و روش دیوانگان است. میرزا مهدی اصفهانی، ابواب الهدی، ص۲۹۴
◀سر اینکه عرفا و متصوفه به خطا افتادند آن بود که آنان اهل برهان بودند.
میرزا مهدی اصفهانی، تقریرات، ص۴۱
◀تمامی براهین با معرفت تضاد دارد، معرفت تنها شهود حضوری است. میرزا مهدی اصفهانی، تقریرات، ص۳۰
◀تحصیلات علمی جلو وجدان را می‌گیرد. باب اثبات توحید خدا، صفات سلبیه، صفات ثبوتیه… همه اینها شر و ور است! شیخ محمود حلبی، معارف الهیه، ص۱۰۳